Najwyższa karta - Petra Hůlová

Skandaliczne objawienie czy mistyfikacja? Prowokacja czy fakt? Autobiografia czy fikcja?

Pisarka Sylvie Novak wspomina swoją pełną sukcesów karierę zaangażowanej autorki i zastanawia się nad swoim skomplikowanym życiem osobistym. W swoich wspomnieniach często powraca do starożytnej relacji inicjacyjnej ze znacznie starszym pisarzem. Krótko mówiąc, podsumowuje przeszłość. A potem jest obecność:
podyskutacyjne kłótnie o nowy tomik feministycznych esejów, widoczne starzenie się i towarzyszący mu syndrom „kobiecej niewidzialności”, z którym Sylvie walczy na swój sposób. Ale przede wszystkim jest córka Judita, która bezkrytycznie odnosi się do matki i w końcu wyciąga przeciwko niej najwyższą kartę…

Opis jednego meczu śledzimy na tle różnych stereotypów ideologicznych, trudnych do pokonania różnic pokoleniowych czy różnorodnych form aktywizmu społecznego.

„Świetnie wymierzony strzał we własne szeregi. Ostre, bolesne, a przede wszystkim bezwzględne wyznanie bohaterki – starzejącej się intelektualistki, matki dwójki dzieci, kochanki wielu mężczyzn. Wymawia się je jednym tchem. I ty też tak to czytasz.” (Alena Machoninová – rosyjski)

„Czy kobieta po dwudziestu latach może sobie uświadomić, że była ofiarą Me Too? A może trzeba było urodzić się w odpowiednim pokoleniu „Ja też”? Niezwykła powieść o wojnach kulturowych w naszym codziennym życiu.” (Tereza Matějčková – filozofka)

„Nie piszemy przeszłości na nowo, ale ona nieustannie i uporczywie pisze nas na nowo. Petra Hůlová napisała książkę o rozczarowaniu i pojednaniu żarliwego feminizmu, która zakończyła epokę fizjologii ciała.” (Petr Fischer – krytyk i publicysta)

„W Najwyższej karcie Petry Hůlovej mamy okazję przeżyć zmianę pokoleń jako krucjatę nadchodzącego, która w zaślepionym szaleństwie potępia odchodzącego.” (SdCh. – dramaturg scenariuszy filmowych).