Henri Cartier-Bresson: Ponowna wizyta w Paryżu

Bada kluczową rolę, jaką Paryż odegrał w karierze artystycznej Cartier-Bressona oraz sposób, w jaki patrzył na miasto, w którym mieszkał i które kochał

Henri Cartier-Bresson był „okiem XX wieku” i jednym z najbardziej uznanych fotografów na świecie. Paryż był jego domem, z przerwami, przez większość jego życia (1908–2004). Fotografie miasta i jego mieszkańców, które wykonał, są jednocześnie oniryczne i pozbawione afektacji.

Oto około 160 zdjęć wykonanych w ciągu ponad pięćdziesięciu lat kariery. Wybór ten, przeważnie czarno-biały, ukazuje silny wpływ, jaki na Cartier-Bressona wywarł pionierski fotograf dokumentalny Eugène Atget (1857–1927) oraz wyraźne powiązania wizualne z surrealizmem, które towarzyszyły wczesnym zdjęciom Cartier-Bressona. Po odbyciu stażu u malarza kubistycznego André Lhote'a, w 1932 roku Cartier-Bresson kupił swoją pierwszą Leicę, mały przenośny aparat, który pozwolił mu uchwycić ruch i rytmy codziennego życia w Paryżu. Cartier-Bresson obserwował z bliska wyzwolenie w sierpniu 1944 r. i zamieszki społeczne w maju 1968 r. W międzyczasie udało mu się także uchwycić twarze paryżan w ich naturalnym środowisku, zarówno znanych artystów, pisarzy, jak i obywateli. Zawsze zwracający uwagę na różne sposoby przedstawiania otaczającego go miasta, Cartier-Bresson powrócił do rysowania w ciągu ostatnich dwóch dekad swojego życia.

Ta kolekcja to nie tylko wspaniały portret Paryża XX wieku, ale także świadectwo umiejętności Cartier-Bressona jako doskonałego obserwatora ludzkiego życia.