Alexander Calder: Nowoczesność od początku

Jeden z najbardziej ukochanych amerykańskich artystów ubiegłego wieku, Alexander Calder, na nowo przedstawił rzeźbę jako eksperyment w przestrzeni i ruchu. Wywrócił do góry nogami wielowiekowe przekonania, że ​​rzeźba powinna być statyczna, ugruntowana i gęsta, tworząc dzieła sztuki, które często poruszają się swobodnie, wchodząc w interakcję z otoczeniem. Ciągle zmieniające się dzieła Caldera przyciągają uwagę widza; przez wiele dziesięcioleci Muzeum Sztuki Nowoczesnej zapewniało oprawę tej produktywnej wymiany.

Alexander Calder: Nowoczesność od początku patrzy na twórczość Caldera przez pryzmat jego powiązań z MoMA, przyjmując za punkt wyjścia pogląd, że Calder przyjął nieoficjalną rolę „artysty domowego” Muzeum w latach jego powstawania. Jego prace zostały po raz pierwszy wystawione w MoMA w 1930 r., kilka miesięcy po otwarciu instytucji, a on był jednym z nielicznych artystów wybranych przez dyrektora założyciela Muzeum, Alfreda H. Barra Jr., do umieszczenia na jego dwóch przełomowych wystawach z 1936 r. Kubizm I Sztuka abstrakcyjna I Fantastyczna Sztuka , Dada , Surrealizm . Został wezwany do wyprodukowania kilku dzieł zamówionych – m.in Pułapka na homary I Rybi Ogon , wielokolorowy telefon komórkowy wiszący na tej samej klatce schodowej, dla której został wykonany w 1939 r. – a jego rzeźby od tego czasu stanowią ostoję muzealnych galerii i Ogrodu Rzeźb. Katalog, zachowując luźną chronologię, prezentuje przykłady z pełnego zakresu twórczości Caldera, począwszy od najwcześniejszych rzeźb z drutu z lat dwudziestych XX wieku, poprzez wielkoformatowe mono- i polichromowane stajnie oraz stojące pojazdy mobilne z późniejszych lat. Esej kuratorki Cary Manes przedstawia bogate relacje Caldera z MoMA, napędzane nowymi badaniami z archiwów Muzeum i Fundacji Caldera.